1

piątek, 27 kwietnia 2012

Gruba, brzydka i głupia.

Znana melodyjka i zdjęcie na ekranie telefonu niezbicie udowadniały, ze dzwoni Petronela.
- Nie odbierasz? Już dzwoni drugi raz. - p. nie dal mi szansy na przegapienie telefonu. Nie miałam dzisiaj ochoty na kolejny skandal ale pamiętna s
łow małżonka; "odbieraj telefon bo może akurat teraz ktoś potrzebuje pomocy" zmusiłam się lekko niezadowolona. Przyłożyłam aparat do ucha i zanim zdążyłam powiedzieć sakramentalne "halo" coś zaszumiało i zasyczało. Oderwałam rękę od ucha aby nie ogłuchnąć. Co to mogło być? Znów przybliżyłam telefon.
- Halo, czy to ty? Petronela? - W słuchawce wydawało mi się, ze słyszę zadyszkę astmatyka który wszedł na sam szczyt Mount Everest bez przystanku. Cos gwizdało i świszczało a dodatkowe odgłosy przypominały mi przesuwanie mikrofonu po dywanie.
- Tak. Lec
ę. - I znów podobny zestaw zakłóceń produkowanych chyba przez Petronele, bo telefon mam nowiusieńki i przez trzy tygodnie posiadania go nie miałam najmniejszego problemu z rozmowami, dotkliwie świdrował wnętrze mej czaszki.
- To jak już wylądujesz to zadzwoń bo mam wielkie kłopoty ze zrozumieniem ciebie. Cześć. - Nie jestem masochistka z urodzenia ani z wykształcenia i nie mogłam skazywać się na ciąg dalszy podobnych katuszy.
- Odbiło ci? Biegnę po schodach w sklepie. Jestem umówiona z Anką. - Od razu wyczu
łam delikatne kłamstwo. Po pierwsze nie jestem a byłam umówiona. Pośpiech Petroneli wskazywał na co najmniej półgodzinne spóźnienie. Kobiety zwykle umawiają się o równych godzinach a w szczególnych przypadkach ewentualnie trzydzieści minut po. Piętnaście minut na damskim zegarku jest tak małą jednostką, że jest niezauważalną. Wywnioskowałam, ze Petronela jest pół godziny (jak zwykle) spóźniona.
- Z jaką Anką? Chyba nie chcesz powiedzieć, że z "TĄ" Anką. - Powiedziałam to zbyt donośnie a p. określił mój ton jako wrzask płonącej na stosie czarownicy. W uchu rozbrzmiały słowa których wolałabym nie usłyszeć.
- No z tą która była u mnie przedwczoraj. - Zamarłam w zamyśleniu nad klinicznym zanikiem zdrowego rozsądku u mojej koleżanki.
- Chyba żartujesz, porąbało cie stara wariatko!? - Te miłe słowa wypłynęły z moich ust wartkim potokiem i były jak ambrozja dla moich uszu. Jak Petronela mogła umówić się z Anką po tamtym co zaszło. Nie mogłam sobie wyobrazić, że ślepota niektórych prowadzi ich niechybnie do zguby. Ale może powinnam zacząć od samego początku abyście i wy mogli ustosunkować się do mojej reakcji.

Dwa dni wcześniej.

Zbliżała się szósta trzydzieści i już prawie byłam na progu w drzwiach. Coś mnie trzymało w domu ale nie mogłam się zdecydować w którą stronę mam pójść. Czy do auta czy zawrócić i usiąść na kanapie. Dziecko mam juz dorosłe i pewnie gdzieś pyka marihuanę albo obala kolejny browar nie dbając o zmartwionych rodziców a męża za żadne skarby całej galaktyki nie zmuszę do pojechania ze mną. Głównym i jedynym zarazem powodem była moja koleżanka Petronela. p. nie trawi jej nawet przez pięć minut i nie śmiałam zaproponować mu wyjścia z domu jako moja przyzwoitka. Niechybnie spotkałaby mnie zdecydowana odmowa z całym bukietem wyzwisk wiec wolałam zaoszczędzić sobie całego, znanego mi już cyrku i z ciężkim sercem poszłam jednak w stronę auta. Nic wcześniej nie wiedziałam, ze zmierzam na zlot znajomych mi wiedźm i byłam wdzięczna, ze p. nie pojechał ze mną a Petronele bluźniłam za to, ze nic nie powiedziała o wieczorze plotkarskim. Było ich u Petroneli około dwunastu i zajęłam miejsce na kanapie pomiędzy dwiema. Przyniosłam ze sobą na to spotkanie półtoralitrową butelkę Chianti, wina które lubię ale pije je z umiarem bo ma aż 19,5% alkoholu. Akurat tyle ile drinki przyrządzane za barem. Dostałam kieliszek tego właśnie wina na moje specjalne życzenie bo wole swoje ze względu na to, ze wiem co pije. Nie przepadam za jakimiś winem bez konkretnej nazwy którego smak bardziej przypomina siki pawiana chorego na nerki niż napój bogów. O dziwo, wszystkie z zaproszonych koleżanek przybyły na czas. Wytłumaczyć to można tylko jednym, każda z nas była po prostu spragniona nowinek i od razu rozpoczęłyśmy mielenie ozorami bez pamięci. Wytworzyły się miniaturowe grupki po dwie lub trzy osoby omawiające rożne tematy. Po kilku dosłownie chwilach moja paczka papierosów świeciła pustk
ą bo niepalące damy raptem zamieniły się w kurzące baby. W domu żadna nie zapali bo to nie zdrowo i brzydko wygląda i straszliwie śmierdzi ale gdy mężowie ich nie widza wszystkie zasady umykają na dalekie peryferie rozsądku. No trudno za nieuwagę trzeba było zapłacić ale w aucie zawsze mam dodatkowy zapas nikotyny w białych tutkach. W pokoju odgrodzonym od kuchni bufetem jakby poszarzało ale nikt na to nie zwracał uwagi. Pomimo ogrzewania na maxa i otwartego okna mgiełka dymu dodawała nastroju. Po godzinie wymiany poglądów osoby w grupach wymieniły się i nic nie wskazywało na to, ze o północy będziemy miały dość. Siedziałam pomiędzy Agatą i Weroniką, które były skarbnicą wiedzy na temat kto, z kim i dlaczego. Właśnie omawiałyśmy stosunki małżeńskie Ryśka i Elżbiety gdy do drzwi wejściowych ktoś bardzo energicznie zapukał. Czy byłyśmy zbyt głośno i sąsiad nie wytrzymał? Pewnie tak bo jak może zachowywać się cicho dwanaście bab łaknących nowych sensacji. To nie było pukanie a raczej łomot do drzwi i wszystkie spojrzałyśmy w ich stronę. Rozmowy urwały się natychmiast i każda miała wyraz zaskoczonej nastolatki przyłapanej na pierwszym pocałunku. Same niewiniątka siedziały i stały w oparach wina i dymu. Petronela ruszyła w stronę drzwi bo niestety musiała stawić czoło nieprzewidzianym na dzisiejszy wieczór przeciwnościom. Zanim jednak zrobiła drugi krok drzwi otworzyły się i w nich ukazała się Anka. Ona jest mistrzynią świata w dobrych wejściach, dziś udało jej się ponownie. Weszła do pokoju śledzona wzrokiem wszystkich zebranych. Trochę skłamałam bo najpierw próg przekroczyły jej sztuczne cycki a dopiero za nimi cała reszta Anki. Jak zwykle dekolt miała tak głęboki, ze gdyby się pochyliła przy powitaniu to również sutki przyłączyłyby się do witania się z koleżanką.
- Patrz ona ma brokat, idiotka! - Agata wrzasnęła szeptem prosto do mojego ucha wewnętrznego zupełnie pomijając to zewnętrzne, ze aż skurczyłam się z bólu. Z tej odległości nie widziałam szczegółów ale przekonałam się, ze Agata mia
ła racje gdy wymieniłyśmy z Anka pocałunek policzkami. Jest zgrabna i ładna ale... Jak to mówią mężczyźni; jak jest ładna i zgrabna to rozum jest niepotrzebny. Miała brokat na dekolcie i twarzy. Zupełnie niestosowny na okazje pogaduszek. Wyglądała bardziej karnawałowo niż domowo i od razu spostrzegłam zawistne spojrzenia przyjaciółek utkwione w nowym objecie do plotkowania. Petronela zabrała Ankę za bufet i zaczęły wymieniać poglądy obie naraz nie przerywając jedna drugiej. Pomagało im w tym Chianti wybrane przez przypadek bo było w czym wybierać. Tak, tak kobiety potrafią mieć rozdzielna uwagę a Napoleon to pikuś w porównaniu z nami. Z mojej lewej i prawej strony zaczęły się sądy ostateczne nad Anką a ja poczułam ból szyi bo dawno nie miałam takiej gimnastyki w kręceniu głową o 180 stopni, tylko sowa jest lepsza ode mnie. Nie uroniłam ani jednego słowa a za bufetem, jak to za bufetem rozpoczęło się coś dziać. Petronela z Anką polewały  ostro nie zdając sobie sprawy, ze właśnie dwudziestoprocentowy alkohol najszybciej uderza do głowy. Dosłownie przyssały się do butelki tego zdradliwie mocnego wina jak porzucony osesek wreszcie przystawiony do cycka. Ich podniesione glosy świadczyły o tym, ze już dawno przeholowały. One na sto procent zmierzały do słownego pojedynku który za chwile rozegra się na naszych oczach. Te z nas, które stały bliżej bufetu uważnie przysłuchiwały się słowom wykrzykiwanym pomiędzy kolejnymi łykami wina. Zostało go już tylko trochę na dnie w butelce. Ja niestety w całym tym zgiełku nie wiedziałam o co chodzi. Siedziałam za daleko a piszczące Petroneli i Anki słowa były dla mnie niezrozumiale. Nic straconego dowiem się przecież niechybnie już niedługo. Raptem jak grzmot ryknęła Anka, nie przypuszczałam, ze ma aż tak donośny głos. 
- Jesteś gruba, brzydka i głupia. - Widocznie brakło jej argumentow. Charczała jak wsciekly pies a zamiast piany z ust w stronę Petroneli wystrzeliła fontanna małych kropelek czego żadna z nich nie zauważyła. Anka odwróciła się na piecie, chwycila płaszcz przewieszony na oparciu krzesła i trzasnęła za sobą drzwiami. Ja poczułam ciarki na plecach i odjęło mi zdolność myślenia. Patrzyłam na Petronele czy nie trafi jej szlag. Nie trafił i natychmiast przyczepiła się do najbliżej stojącej Haliny z cudownym uśmiechem na ustach.
Wkrótce wyszłam z tej imprezy zastanawiając się czy oby Anka nie miała racji. Te dwa pierwsze epitety były chybione ale ten trzeci?

38 komentarzy:

  1. Ej, to miałaś milutki wieczór! Ja też mam takie koleżanki, ze dwie, których mój nie trawi.Ale jedyny komentarz z jego ust to pytanie: "Jak ty z nimi możesz wytrzymać??? Nasi mężowie nie doceniają wyjątkowej odporności kobiet, przecież gdybyśmy były mniej odporne z natury, to już dawno musieli by się rozejrzeć za następną żoną:))
    Miłego, ;)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Ja mysle, ze my po prostu postrzegamy swiat zupenie inaczej niz faceci i dobrze. Dzieki temu jest fajnie i kolorowo:))
      Jednak czasami przeraza mnie zachowanie niektorych kobiet, niby baby stateczne i wiekowe a zachowuja sie gorzej od nastolatek.
      Pozdrawiam:)

      Usuń
  2. Odlotowe wejscie i wyjscie tez hukiem:)))
    Och nasi rodacy kochani:))
    Mam bardzo malenkie,powiedzialabym mikroskopijne srodowisko polonijne,z ktorym utrzymuje kontakt taki bardziej zazyly,to trzy osoby:)))
    Zgadzam sie z anabell co do tej odpornosci.
    Sciskam:))

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Mysle, ze taka sytuacja moze wydarzyc sie w Polsce czy W Ameryce gdy tak wiele roznych charakterow spotyka sie w jednym miejscu.
      My jako Polacy nie mamy sie czego wstydzic, bo inne nacje wypadaja jeszcze gorzej, co pisze z mojego wlasnego doswiadczenia.
      Usciski:)

      Usuń
  3. No bo tak sie dzieje jak sie zbierze za duzo bab !U mnie dzis na kawie byly 3, jedna ktora zjadla wszystkie rozumy nie dala calej reszcie dojsc do slowa, a kiedy wreszcie zostalam z jedna odetchnelam z ulga ! ...i nawet alkoholu nie bylo! Jak to w sobie masz to nic tego nie zmieni .

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Z tego wynika, ze dobrze zrozumialas moje rozterki i znasz to z wlasnego doswiaczenia. Zawsze w towarzystwie znajdzie sie osoba ktora chce brylowac bez wzgledu na konsekwencje.
      Pozdrawiam:)

      Usuń
    2. Najgorzej jak ktos zje wszystkie rozumy i sobie nic nie zostawi:)

      Usuń
    3. Dobre! Nie znalam tego powiedzenia:)

      Usuń
  4. moje kolezensko-przyjacielskie kontakty zakonczyly sie na czasach licealnych wiec nie mam zadnego doswiadczenia, ale jestem pewna, ze moja reakcja bylaby inna :) artdeco

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. To jest zrozumiale, ze zachowanie Petroneli jest niezrozumiale:))))
      Pozdrawiam:)

      Usuń
  5. Mam 3 moze 4 kolezanki, ale one sie wszystkie nie znaja, kazda innej narodowosci i w sumie spotykam sie z nimi rowniez pojedynczo;) Nauczylam sie chyba juz dawno, ze towarzystwo kobiet trzeba sobie dozowac malymi porcjami:))
    Nie pojmuje takiego zachowania, komu i czy w ogole daje ono satysfakcje? Nie wiem, natomiast chyba wiem o czym swiadczy;)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Star, ty to potrafisz sie urzadzic:)))) A tak powaznie, to z chlopami jest o wiele przyjemniej nawet poplotkowac. W razie klotni dadza sobie po razie, przynajmniej jest sie kim zaopiekowac:)))
      Pozdrawiam:)

      Usuń
  6. No, no - niezle mialas widowisko, Ataner. Dobrze robisz stojac z boku i tylko obserwujac bo nie ma nic gorszego jak wkladac palce miedzy drzwi. Z cieplymi pozdrowieniami Serpentyna

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. To prawda, widowisko mialam przednie. Niektore kobiety nigdy nie dorastaja i pozostaja malymi dziewczynkami. Przerazajace!
      U nas pogoda iscie jesienna, szaro, buro i ponuro.
      Pozdrawiam serdecznie:)

      Usuń
  7. Tu przypominasz mi moją córkę, która często zabiera ze sobą wino ( raczej słabsze niż Chianti ), bo pija w ogóle bardzo niewiele, a mało które lubi... ;)))
    Petronela, jak widać - nie jest OBRAŻALSKA ( powiedzmy TO - TAK ), ale ta ANKA - no,bardzo brzydko... Ale zabawnie opowiedziane - to NA PEWNO ! :))

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Ja nie wiem jak te dziewczyny sie dogaduja, Petronela jest jedyna w swoim rodzaju i niepowtarzalna. Znamy sie juz ze sto lat i ciagle mnie zaskakuje.
      Odnosnie wina, to musze sprostowac nie bylo to Chianti a Porto:)))
      Pozdrawiam serdecznie:)

      Usuń
  8. Dawno nie bylam na takich babskich pogaduchach, zawsze sa jakies atrakcje, chyba Ci zazdroszcze!!!
    Ja tez naleze do grupy palacych i tak jak piszesz, niby zadna z moich znajomych nie pali a zawsze mi w takich sytuacjach wszystkie wypala :)

    Serdeczne pozdrowienia :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Nie zazdrosc, uwierz mi nie ma czego. A z papierochami tak jest niby zadna nie pali a jak przyjdzie co do czego, to smola jak smoki:)))))
      Rozyczko, pozdrawiam wiosennie:)

      Usuń
  9. Kurcze, Ataner, ale wpis! Przeczytałam niczym bardzo dobre opowiadanie w dodatku z odpowiednio budowanym napięciem :) Masz talent, bo to, co piszesz, układa się w jeden bardzo plastyczny obraz. To wszystko jest takie wymowne. Jedyne co mi odrobinkę przeszkadza w Twoich tekstach, to brak akapitów, przerw pomiędzy poszczególnymi paragrafami tekstu. A poza tym jest super.

    Nie przepadam za takimi spotkaniami, słusznie określasz je jako zlot wiedźm ;)

    Tytuł mnie rozbawił, bo kiedy mam doła, to sama tak do siebie mówię ;)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Bywa, ze cos mnie zmusi do pisania i mysli moje sa tak pomieszane, ze o akapitach zupelnie mie ma mowy. Kazdy tekst powinien przejsc obrobke intelektualna i stylistyczna i gramatyczna itd, itp. Wyszlo szydlo z worka i teraz wszyscy wiedza, ze jestem leniuchem.
      A propos doła, mnie jeszcze cos przychodzi do glowy ale juz tego nie napisze bo nie chce abys doznała szoku co w mojej glowie potrafi sie urodzic:))) Szczegolnie w takie dni gdy na olowianym niebie widze napis "nie masz szans na mily dzień" zamiast bialych barankow na lazurowym niebie i pogodnych promykow slonca wpadajacych do pokoju. Cialo bierze wtedy przewage nad rozumem i padam do wyrka na jeszcze pietnascie minut aby pozbyc sie uczucia; "stara i wypluta".
      Pozdrawiam z usmiechem z zupelnie jesiennych okolic Chicago:)

      Usuń
  10. Aż mnie poniosło. Dałaś czadu tym tekstem. Cztery, pięć kobitek w kupie, to jeszcze bym zdzierżyła, ale dwanaście, to już prawdziwy sabat czarownic. Ratuj się kto może. Świetny tekst. Pozdrawiam spod wierzby w upalne przedpołudnie.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Azalio, to byl prawdziwy sabat czarownic w doslownym slowa znaczeniu, czasami niektore kobiety zachowuja sie nieobliczalnie.
      Sloneczka zazdroszcze, u nas pogoda jesienna.
      Pozdrawiam serdecznie:)

      Usuń
  11. tak to jest alkohol rozwiązuje język :-)

    OdpowiedzUsuń
  12. Renatko taki zlot kobiet to faktycznie nie lada wyzwanie. Ja rozumiem 5 ale 12 bab. Ale to prawda, że alkohol rozwiązuje języki i czasami się chlapnie co nie trzeba. Tylko nadal jestem ciekawa o czym one rozmawiały, że taki był finał?

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Nasze spotkania zawsze owocowaly ciekawymi wydarzeniami ale to bylo spektakularne. Sekretu nie zdradze bo moze to kiedys opisze. O czym by nie gadaly to final powinien byc inny.
      Pozdrawiam serdecznie:)

      Usuń
  13. felice giornata a Te....ciao

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. La ringrazio molto, è stata una grande serata.
      Cordiali saluti:)

      Usuń
  14. No chyba rzeczywiście zabrakło już innych argumentów Hihihi
    Opis mistrzowski.
    Pozdrawiam Renatko :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Bylo to idiotyczne zagranie nie majace nic wspolnego z prowadzona przez nie dyskusja. Zdarzylo sie jednak i dziwie sie, spotkaly sie juz po dwoch dniach.
      Dziekuje za mile slowa.
      Pozdrawiam serdecznie:)

      Usuń
  15. Bardzo fajny tekst :) Myślę, że obie opisane panie, zwyczajnie lubią się( mimo wszystko) . Są tacy, którzy MUSZĄ drzeć koty, żreć się ze sobą, aby jakoś funkcjonować; nie mogą żyć ani bez siebie ,ani bez waśni

    Trafiłam tu, jak to w necie bywa, " po nitce .."
    Pozdrawiam serdecznie
    Angie

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Czesc Angie!
      Zapraszam do mnie na cala wiecznosc:)

      Moze sie i lubia ale ilosc plotek wskazuje na cos zupelnie innego. Jak to mowi przyslowie "na bezrybiu i rak jest ryba". Z kims trzeba sie widywac i utrzymywac stosunki towarzyskie aby nie zwariowac do cna.
      Pozdrawiam serdecznie:)

      Usuń
  16. Dzięki :))
    I ja zapraszam, tu jedna z moich historyjek damsko- męskich ( właściwie dialogów)prosto z życia. http://angiewitch.wordpress.com/2012/05/04/ponad-czasem/

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Bylam, widzialam i przeczytalam.
      Dzieki.
      Pozdrawiam:)

      Usuń
  17. Twoje opowieści są cudownie dowcipne i ja je po prostu uwielbiam! Wszystko zawsze dokładnie widzę w mojej wyobraźni i jeszcze długo po przeczytaniu odtwarzam fragmenty, aby się głośno śmiać! Po zaproszeniu dwóch koleżanek na raz i kilku scysjach między nimi, teraz dozuję tylko w pojedynkę spotkania. Im większa indywidualność, tym głośniejsza kłótnia. Nie cierpię tego!

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Czasami taka burza mozgow samych przemadrzalych kolezanek oczyszcza wszystkie urazy a niekiedy przyczynia sie do zrywania stosunkow towarzyskich. Nie ma na to rady ani zlotego srodka wiec niech sie dzieje wola nieba.....
      Przy kilku osobach jest o tyle bezpiecznie, ze jezeli cie wkurzy jedna to mozesz odreagowac rozmawiajac z druga.
      W pojedynke jest to rowniez mozliwe ale po stokroc trudniejsze.
      Pozdrawiam:)

      Usuń